σερπιερίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) ένυδρο θειικό ορυκτό τού χαλκού, τού ψευδαργύρου και τού ασβεστίου, με γαλαζοπράσινο χρώμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. serpierite, από το όν. τού Ιταλού μηχανολόγου εξερευνητή J. B. Serpieri].